De Grote Kleine Treinencompetitie | S2A4

De “Dwarsligger” in aflevering 3 bestond uit een floppydisk, voor wie nog weet wat dat was! En een zakje met rommel dat de afgelopen drie weken van onder de tafels bijeen is geveegd, plus een platte goederenwagen waarop de “rotzooi” zichtbaar moet worden. Ga maar aan de slag met de afvalverwerking. Minimaal vijftig procent hiervan moet in de baan worden opgenomen met als beloning een halfuur extra bouwtijd.

Team Blauw wilde het fabricageproces en levensloop van de trein laten zien, van ijzererts tot de uiteindelijke sloop of uitstalling in het museum. Groen stortte zich op de productie van graan tot brood die met een invasie van aliens zal worden verstoord. Oranje organiseert een educatief schoolreisje langs het wat brave proces van suikerbiet tot geraffineerde suiker.

De uitwerking

Aan de aanleg van het spoor wordt terecht weinig aandacht besteed, het is met allemaal vlakke lay-outs ook niet zo spannend. Nee, laat liever de scenery zien; daaruit blijkt de echte creativiteit. Teamlid Jos van ploeg Groen presenteert een enorme stellingmolen waaraan maanden is gewerkt. Wel erg groot voor H0, dat zal een reden hebben, maar erg knap gemaakt. Jurylid Joyce maakt zich wat zorgen over de “degelijkheid” van het gekozen onderwerp van Oranje en spreekt Marielin hier op aan. Ze belooft dat het speels gaat worden; een hele geruststelling. Mede-jurylid Evan meent bij Groen in een berg de aanzet tot  hoogteverschillen in de baan te zien, maar nee, uiteindelijk zal de baan gelijkvloers blijven de treinen zullen er slechts onderdoor rijden. Evan vindt de keuze veilig – laten we het principe “het weerhuisje” noemen – een trein verdwijnt ergens, een andere komt tevoorschijn. Hopelijk zal de baan toch voldoende voor zich gaan spreken.

Aan het begin van dag twee horen we de teamcaptains over tijdgebrek, weinig nachtrust, een pittige dag... En dan ook nog die dwarsligger. Tja, voor een wedstrijd moet je nu eenmaal wat over hebben! Nou, aan de beelden te zien schieten de landschappen toch aardig op. Marielin is hoogst verbaasd bij het zien van een rijdend vrachtautootje van Faller Car System. Helemaal geweldig. Maar het proefrijden wordt een dodemansrit, de stopmagneet is niet op de juiste plaats ingebouwd. Jammer, de baan zal daarvoor weer open moeten.  

Bij ieder team stort de daarvoor aangewezen deelnemer zich weer op de dwarsligger  Het leek erop dat allen er minder moeite mee hadden dan in voorgaande afleveringen, overal waren interessante items in wording te zien. Veel gepriegel met behulp van secondelijm; want er zijn nogal wat verschillende materialen aan elkaar te plakken. Roy (Oranje) kreeg terecht een compliment voor de verwerking van de floppy (waarvan hij gezien zijn jonge leeftijd niet wist wat het was) tot poppenkast en zijn scratch built koelwagen. Ed showt bij Blauw de op diverse plaatsen verspreid verwerkte onderdelen. Leuke ideeën, maar het oogt toch niet echt spectaculair. Joyce is helemaal weg van de oplossingen van Groen met de satelliet die boven de baan hangt en de ontvangstschotel op de grond zodat de aliens met het thuisfront kunnen communiceren. Echt iets nieuws. Uiteraard wint Groen wederom het halfuur extra bouwtijd.

Op dag drie komt het er weer op aan: alles moet af. Marielin (Oranje) zet zich in de hoogste versnelling, alsof ze nog slechts een uur mag werken. Zij is deze aflevering al meermaals met vooral creatief schilderwerk in beeld geweest. Per slot van rekening is zij kunstenares, maar gaat zij haar team er werkelijk verder me helpen? Jurylid Evan maakt zich zorgen over de onsamenhangende aanblik van de baan als geheel: hier en daar een hoekje met een lege vlakte ertussen. Het is een waarschuwing! Snel invullen met eenvoudige middelen dan maar. Joyce geeft Groen een goede tip die voor iedere treinbaanbouwer interessant is. Kijk door een kadertje naar de baan en beoordeel kritisch wat je ziet. Is het interessant genoeg, beleef je er echt iets aan? Stress en ergernisjes lopen tegen het einde van de dag op waarmee de samenwerking onder druk komt te staan. Vooral Marielin gooit de handdoek in ring, het werk moet op haar manier. Beetje onsportief. Bij het plaatsen van de achterwanden zijn er weer grote verschillen. Oranje pakt een eenvoudig kant-en-klaar heuvellandschap met wolkenlucht. Prachtig, maar die glooiende heuvels moeten een beetje uit het zicht. Groen heeft een beschilderde achtergrond met bergen en lucht, aangepast aan het landschap. Blauw plaatst weer een origineel kunstwerk van graffiti-artist Ruud met twee stripachtige figuurtjes die over de rand naar de baan kijken.  

De uitslag

Laten we wel zijn: hoe de gebouwde banen ook uit de verf komen, het is een hele prestatie. Zoals André eerder in de uitzending al opmerkte moeten de teams slechts in enkele dagen iets neerzetten waarover zijn normaalgesproken een jaar doen. Bij de demonstratie van Groen en Oranje waren vooral de verhaallijntjes goed uitgewerkt, maar in helikopterview bleef de aanblik van de beide banen toch achter. Bij Blauw zie je al meteen een rijker aangeklede baan met een aantrekkelijk sporenplan. Eerder kreeg het team kritiek op de afwerking, maar deze keer ziet alles er toch wel heel verzorgd en compleet uit. Neem alleen al de fantastische portaalkraan. Tijdens het juryoverleg oogst Blauw al veel lof, geen verrassing. Maar Evan houdt vol: dit team kan nog beter. De voornaamste kritiek op Oranje: veel te zien, met prachtige tafereeltjes, maar de creativiteit lijkt van één persoon (Marielin!) te komen, gaan de deelnemers het als team redden? Bij Groen klopt het verhaal, het is vindingrijk en netjes uitgewerkt, maar de treinenloop (“weerhuisje”) is niet origineel. Het is nu al duidelijk wie er gaat winnen. Team Groen krijgt een acht, Oranje een zeven en Blauw een negen. Volgende week krijgt Blauw assistentie van professionele bouwer Lars op ’t Hof. En uiteraard valt in de halve finale wél een van de teams af. Spannend hoor.